در این فرآیند یادگیری مبتنی بر فرآیند تدریس ساخت یافته از طراحی و آنالیز نظام هاست و ثابت شده است که در هر زمینه واقعی از رفتار بشری می تواند اثربخش باشد. این فرآیند شامل چهار گام متمایز است که به حل اثربخش مسئله منجر می شود.

? چهار گام عبارتند از:

?) تعریف کردن

دانش آموزان باید یاد بگیرند، مسئله را به گونه ای تعریف کنند که پیش از انجام کاملا فهمیده شود. تاکنون چند بار با شخصی که وقتش را از دست داده یا کارش را اشتباه انجام داده است روبه رو شده اید؟ مسلم است که دانش آموزان یاد می گیرند کار را به روشنی تعریف کنند و درک خود را از مسئله قبل از جلو رفتن کامل کنند. این یک مهارت ارزشمند زندگی است. به علا وه با واگذاری مسوولیت تعریف کار به دانش آموز، ما آنها را برای استفاده از مهارت های گوناگون فکری سطح بالا تر توانمند می سازیم؛ به گونه ای که آنها خود تعیین می کنند که چه کاری باید انجام گیرد.

در رویکرد سنتی آموزش، معلمان، خود بخش تعریف و طراحی کار را برای دانش آموزان انجام می دهند. تکالیف اغلب به عنوان یک کار نیمه تمام و از پیش آماده شده اند و یا سوال هایی از پیش تعیین شده برای یافتن حل مسئله وجود دارد که موجب پرورش فرهنگ وابستگی دانش آموز به معلم برای گردآوری مواد و اطلا عات مناسب می شود. اما این روش در زندگی واقعی جواب نمی دهد. با تدریس به شیوه سنتی، از داشتن دانش آموزانی که به طور مستقل یاد می گیرند، محروم هستیم.

?) طراحی کردن

تا اینجا مسئله تعریف شده است. اینک باید دانش آموزان راه حلی طراحی کنند. غالبا ضروری است دانش آموزان مهارت های تازه ای یاد بگیرند یا اطلا عات جدیدی گردآورند تا بتوانند کار را با موفقیت انجام دهند. در این گام، هدف این است که دانش آموزان مجبور باشند خودشان آنچه را برای یادگیری و تکمیل کار نیاز دارند، تعیین کنند. این کلیدی است برای پرورش استقلا ل در تفکر دانش آموزان. آنها وقتی به محل تحصیل شان وارد می شوند، نمی توانند به معلم وابسته باشند. باید قبل از اینکه در جامعه رها شوند، دادن مسوولیت به آنها برای یادگیری را آغاز کنیم.

واگذاری این مسوولیت به معلم به معنای دادن نقشی تازه به اوست. نقش معلم در اینجا راهنمایی و مشاوره است. او دانش آموزان را به تمرکز روی راه درست سوق می دهد و دانش آموزان هستند که خود تعیین می کنند چه چیزی را باید یاد بگیرند.

? ) تهیه و تولید (انجام دادن)

تا اینجا مسئله تعریف شده و یک راه حل برای آن طراحی شده است. اکنون دانش آموزان باید نقشه را به مرحله عمل بگذارند. این می تواند به معنای شرکت در یک مباحثه، نوشتن داستان، ساختن یک میز، نوشتن یک مقاله، پختن یک کیک، انجام یک آزمایش یا خلق یک ابزار چندرسانه ای باشد. به هر حال دانش آموزان در این گام باید یادگیری های گام های قبلی را در دنیای واقعی عمل کنند.

?) گزارش دادن

این گامی است که اغلب در آموزش و پرورش نادیده گرفته می شود. به هر حال، تعیین این مطلب که آیا شما کاری را که می خواستید، واقعا انجام داده اید یا نه، یک بخش اساسی یادگیری است. در اینجا بازخورد مفیدی برای دانش آموزان وجود دارد که به آنها کمک می کند، در دفعات بعدی کار بهتری ارائه دهند. بازخوردهای پیوسته و بازنگری عملکردی، دو نمونه از گام های گزارش دادن هستند. این گام برای دانش آموزان اهمیت زیادی دارد که هم روی محصولی که ارائه داده اند بازخورد بگیرند و هم برای محیط های کاری آینده که پس از فارغ التحصیلی با آنها مواجه می شوند، مفید است.

ایفای نقش در این الگو، اساسی است. این فرآیند می تواند در همه کوشش های بشری به کار رود. اگر بخواهیم دانش آموزان برای محیط های کاری آماده شوند باید دوره های درسی پیوندهایی با دنیای واقعی داشته باشند. معلمان در شیوه جدید با رویکرد ساخت یافته ای براساس چهار گام ذکر شده، فرآیند یاددهی - یادگیری را سامان خواهند داد.

? ویژگی های معلمانی که با این الگو درس می دهند، چیست؟

در این الگو، معلمان از دانش آموزان می خواهند تا با اطلا عات محدود کار کنند و خود اطلا عات را کامل کنند. معلمان، شیوه های کارآمدی را برای ایجاد چالش در کلا س درس به جریان می اندازند. در کلا س آنها، دانش آموزان باید اطلا عات را از منابع گوناگون به دست آورند. راهبردهایی را که مانع بروز خلا قیت می شوند و به تقویت فرهنگ وابستگی می انجامند، رد می کنند و روش هایی را برای تقویت فرهنگ استقلا ل در یادگیری به کار می گیرند. آنها شکست یا نارسایی های مولد و مفید را تشویق می کنند. چنین معلمانی مالکیت و مسوولیت یادگیری را به دانش آموزان وا می گذارند تا آنها جریان های موجود در کلا س درس را با دنیای واقعی پیوند دهند.